கள்ளம் கபடம் இல்லா உள்ளம் கொடு முருகா, குகனே கந்தா, வேலவா வா!

கள்ளம் கபடம் இல்லா உள்ளம் கொடு முருகா, குகனே கந்தா, வேலவா வா! எள்ளளவும் பொய்யிலா மனம் தருவாய், அருள் முருகா, ஆறுமுக நாதா! மயிலேறி வரும் முருகா, மனதை ஆள வா, வையகத்தில் உண்மை ஒளி வீசிட செய்ய வா! கருணை விழி பார்க்கும் கந்தா, கவலைகள் தீர்க்க வா, அருள் பொழியும் வேலவனே, ஆனந்தம் ஊட்ட வா! கள்ளம் கபடம் இல்லா உள்ளம் கொடு முருகா, குகனே கந்தா, வேலவா வா! பக்தி மனதில் பொங்கிட வேண்டும், பாவத்தை அழித்திட வேண்டும், முக்தி பாதை காட்டிட வேண்டும், முருகா கருணை செய்ய வேண்டும்! திருவடியில் மனம் பணியும், தீவினைகள் தொலைந்திடும், அருள் மழையில் நனைய வைத்து, ஆனந்தம் அளித்திடு! கள்ளம் கபடம் இல்லா உள்ளம் கொடு முருகா, குகனே கந்தா, வேலவா வா! வள்ளி தெய்வானை மனவாளா, வந்து அருள் புரிவாய், எள்ளளவும் பயமில்லாமல், எம்மை ஆள்வாய்! கந்தனின் புகழ் பாடிடுவோம், கவலைகள் மறந்திடுவோம், ஆறுமுக தரிசனத்தில், ஆனந்தம் பெறுவோம்! கள்ளம் கபடம் இல்லா உள்ளம் கொடு முருகா, குகனே கந்தா, வேலவா வா! எள்ளளவும் பொய்யிலா மனம் தருவாய், அருள் முருகா, ஆறுமுக நாதா! ஓம் சரஹணபவ....

ஓம் ரஹணபவச... ஓம் ஹணபவசர...

ஓம் ணபவசரஹ.... ஓம் பவசரஹண....

ஓம் வசரஹணப....

ஓம் றீங் சரஹணபவ..........

சகல ஜன வசீகரமாம் சஹாரத்தாலே தனமுதல் அழைத்து வரும் ரஹாரத்தாலே பகைபிணி நோய் தீர்த்து வைக்கும் ஹகாரத்தாலே பகைத்தவரைக் கொல்ல வைக்கும் ணகாரத்தாலே சகலமுமே மோஹிக்கும் பகாரத்தாலே சகலரையும் ஸ்தம்பிக்கும் வகாரத்தாலே அகங்குளிர ஓதிய ஆறெழுத்தின் பெருமை ஆரறிவார் மகிதலத்தில் சொன்னேன் கேளே. ஓம் றீங் சரஹணபவ..... 

ஓம் றீங் ரஹணபவச...

ஓம் றீங் ஹணபவசர...

ஓம் றீங் ணபவசரஹ....

ஓம் றீங் பவசரஹண....

ஓம் றீங் வசரஹணப....

  

பகவத் கீதையின் பின்னணி

 

மகாபாரத யுத்தத்தில், கிருஷ்ணரும் அர்ஜுனனும் நடத்திய பகவத் கீதை உரையாடல் உண்மையில் தனிப்பட்டதாகவும், போர்க்களத்தில் இருவருக்கும் இடையிலான உரையாடலாகவும் இருந்தது. இது யாருக்கும் நேரடியாக கேட்காதது, ஏனெனில் அது குருக்ஷேத்திர போர்க்களத்தில், யுத்தம் தொடங்கும் முன் நடந்தது. ஆனால், இந்த உரையாடல் மகாபாரத இதிகாசத்தில் பதிவு செய்யப்பட்டது, அதற்கு வியாச ரிஷியின் (வேத வியாசர்) பங்கு மிக முக்கியமானது.

விளக்கம்:

• பகவத் கீதையின் பின்னணி: மகாபாரதத்தின் பீஷ்ம பர்வத்தில் (போர் பகுதி) இடம்பெறும் பகவத் கீதை, கிருஷ்ணர் அர்ஜுனனுக்கு யுத்தத்தின் தர்மம், கர்மா, பக்தி, ஞானம் போன்றவற்றை உபதேசம் செய்த உரையாடல். இது போர்க்களத்தில் நிகழ்ந்தது, ஆனால் இந்த உரையாடல் நேரடியாக யாருக்கும் கேட்கவில்லை – அர்ஜுனனும் கிருஷ்ணரும் மட்டுமே நேரடி பங்கேற்பாளர்கள்.

• சஞ்ஜயனின் பங்கு: வியாச ரிஷி, திருதராஷ்டிரனின் (கௌரவர்களின் அரசன், குருட்டுத்தன்மை கொண்டவர்) அமைச்சரான சஞ்ஜயனுக்கு "திவ்ய திருஷ்டி" (divya drishti) என்ற சித்தி திறனை அளித்தார். இது ஒரு அமானுஷ்ய பார்வை, அதன் மூலம் சஞ்ஜயன் தொலைவிலிருந்து போர்க்களத்தை பார்க்கவும், கேட்கவும், நிகழ்வுகளை உணரவும் முடிந்தது. எனவே, சஞ்ஜயன் பகவத் கீதை உரையாடலை கேட்டு, அதை திருதராஷ்டிரனுக்கு நேரடியாக விவரித்தார். இது மகாபாரதத்தில் சஞ்ஜயனின் விவரிப்பு மூலம் பதிவு செய்யப்பட்டது.

• வியாச ரிஷியின் சித்தி திறன்: வியாசர் (வேத வியாசர்) மகாபாரதத்தின் ஆசிரியர். அவர் "பர சித்த ஜ்ஞானம்" (para citta jnanam) போன்ற சித்திகளால் (ஆன்மீக திறன்கள்) போரின் அனைத்து நிகழ்வுகளையும், உரையாடல்களையும் உணர்ந்து, அவற்றை இதிகாசமாகத் தொகுத்தார். அவர் சஞ்ஜயனுக்கு திறன் அளித்தது மட்டுமல்ல, தானும் இந்த உரையாடலை ரெகார்ட் செய்து, மகாபாரதத்தில் உள்ளடக்கினார் என்று கருதப்படுகிறது. இது அவரின் உயர்ந்த ஞானத்தாலும், திறனாலும் சாத்தியமானது. பின்னர், வியாசர் கணேஷரின் உதவியுடன் மகாபாரதத்தை எழுதினார்.

• மொத்தத்தில், உரையாடல் தனிப்பட்டது என்றாலும், ரிஷிகளின் சித்தி திறன்களால் (வியாசரின் ஞானம் மற்றும் சஞ்ஜயனுக்கு அளித்த பவர்) அது உலகிற்கு அறியப்பட்டு, மகாபாரதத்தில் பதிவு செய்யப்பட்டது. இது இந்து புராணங்களில் ரிஷிகளின் ஆன்மீக சக்தியை வலியுறுத்துகிறது.

(பர சித்த ஆதி அபிஜ்ஞதா (para citta ādi abhijñatā) என்பது இந்து மத நூல்களில், குறிப்பாக ஸ்ரீமத் பாகவத புராணத்தில் (Srimad Bhagavatam) குறிப்பிடப்படும் ஒரு சித்தி (siddhi) அல்லது அமானுஷ்ய திறன் ஆகும். இது யோகா அல்லது பக்தி மூலம் அடையப்படும் 18 சித்திகளில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது.)

நம்பிக்கை என்பது நிழல் போல் மாறும், நம்பிக்கை என்பது தனிப்பட்டது ,நம்பிக்கைக்கு சண்டை வேண்டாம்

என் மனதில் ஒளிரும் தெய்வம் ஒன்று, உன் உள்ளத்தில் வெறுமை தான் என்றாலும், வழி வேறு, வாழ்க்கை வேறு, நாம் இருவரும், ஒரே பூமியில் சுவாசிக்கும் உயிர்கள். கோவில் மணி ஒலிக்கும் என் உலகில், அதை வெறும் சத்தமாக பார்க்கும் உன் உலகம், ஆனால் ஏன் இந்த வாக்குவாதம்? நம்பிக்கை என்பது தனிப்பட்டது, தோழா! என் நம்பிக்கை எனக்கு, கடவுள் இல்லை என்று சொல்லும் நம்பிக்கை உனக்கு, உன் நம்பிக்கையை என்மீது திணிக்க வேண்டாம், என் நம்பிக்கையை உன்மீது திணிக்க மாட்டேன் நான். அமைதியாய் வாழ்வோம், அன்பாய் பேசுவோம், நம்பிக்கைகள் வேறு, மனிதர்கள் ஒன்று! உன் கேள்விகள் அறிவைத் தேடும் பயணம், என் பிரார்த்தனை ஆறுதல் தரும் தோணி, இரண்டும் சரி, யார் சொல்வார் தவறு? உலகம் பெரியது, வாழ்க்கை அழகு. புத்தகங்கள் உன் கடவுள் என்றாலும், இயற்கை என் இறைவன் என்றாலும், மரியாதை கொடுத்து நடப்போம், நம்பிக்கைக்கு சண்டை வேண்டாம்! என் நம்பிக்கை எனக்கு, கடவுள் இல்லை என்று சொல்லும் நம்பிக்கை உனக்கு, உன் நம்பிக்கையை என்மீது திணிக்க வேண்டாம், என் நம்பிக்கையை உன்மீது திணிக்க மாட்டேன் நான். அமைதியாய் வாழ்வோம், அன்பாய் பேசுவோம், நம்பிக்கைகள் வேறு, மனிதர்கள் ஒன்று! ஒரு நாள் உணர்வோம், உண்மை என்பது பல வண்ணம், நம்பிக்கை என்பது நிழல் போல் மாறும், ஆனால் அன்பு மட்டும் நிரந்தரம், வாழ்க்கையை கொண்டாடுவோம், தோழா!

 

இருட்டில் ஒளிரும் நட்சத்திரம்

இருட்டில் ஒளிரும் நட்சத்திரம் போல,  

நான் தனியே வாழ விரும்புகிறேன்.  

காற்றில் பறக்கும் இலையாய் சுதந்திரம்,  

என் உள்ளம் தேடும் அமைதி இங்கே.  

உலகம் சுற்றும் சத்தங்களில்,  

நான் மௌனத்தில் மகிழ்கிறேன்.  

தனிமை என் தோழன், அது என் வழி,  

ஒளியாய் பிரகாசிக்க விடுங்கள் என்னை.

ஓ... நட்சத்திரமே, இருளை வென்று ஒளிர்வாய்,  

தனியே நின்று உலகைப் பார்.  

என் வாழ்க்கை என் கையில், யாரும் குருக்கே வரவேண்டாம்,  

இருட்டில் ஒளிரும் நட்சத்திரம் நான்... நான்...    

மலைகள் ஏறி வானம் தொட வேண்டும்,  

தனியே பயணம், அது என் கனவு.  

கூட்டம் சூழ்ந்து சோர்வு வரும் போது,  

நான் தனிமையில் பலம் பெறுகிறேன்.  

நிலவு போல தனித்து அழகாவேன்,  

என் இதயம் சொல்லும் ரகசியம் இது.  

யாரும் அறியா உலகத்தில் நான்,  

ஒளியின் பாதையில் செல்கிறேன்.

ஓ... நட்சத்திரமே, இருளை வென்று ஒளிர்வாய்,  

தனியே நின்று உலகைப் பார்.  

என் வாழ்க்கை என் கையில், யாரும் குருக்கே வரவேண்டாம்,  

இருட்டில் ஒளிரும் நட்சத்திரம் நான்... நான்...  

சில நேரம் தனிமை வலிக்கும்,  

ஆனால் அது என்னை வலிமை ஆக்கும்.  

வானத்தில் ஒளிரும் ஆயிரம் நட்சத்திரங்கள்,  

ஒவ்வொன்றும் தனியே, ஆனால் அழகு.  

என்னைப் போல...  

ஓ... நட்சத்திரமே, இருளை வென்று ஒளிர்வாய்,  

தனியே நின்று உலகைப் பார்.  

என் வாழ்க்கை என் கையில், யாரும் குருக்கே வரவேண்டாம்,  

இருட்டில் ஒளிரும் நட்சத்திரம் நான்... நான்...  நான்....!

மரங்கள் பாடும் காற்றின் ராகம்

மரங்கள் பாடும் காற்றின் ராகம்,

இதயம் தொடும் இனிய சங்கீதம். இலைகள் நடனமிடும் மெல்லிசையில், பறவைகள் கூட பாடும் கானத்தில். காலைப் பனியில் இலைகள் அசையும், வெயிலின் கதிர்கள் ஒளியைப் பரப்பும். மரங்கள் சொல்லும் கதைகள் ஆயிரம், காற்றின் மொழியில் உயிரின் நாதம். மரங்கள் பாடும் காற்றின் ராகம், இதயம் தொடும் இனிய சங்கீதம். இலைகள் நடனமிடும் மெல்லிசையில், பறவைகள் கூட பாடும் கானத்தில். மலையும் காடும் ஒரு குரலாகும், நதியின் ஓசை அதில் கலந்தாகும். மரங்கள் கூறும் அமைதியின் மந்திரம், காற்றின் அணைப்பில் உலகின் சந்தோஷம். மரங்கள் பாடும் காற்றின் ராகம், இதயம் தொடும் இனிய சங்கீதம். இலைகள் நடனமிடும் மெல்லிசையில், பறவைகள் கூட பாடும் கானத்தில். காற்றே நீ பாடு, மரமே நீ ஆடு, இயற்கையின் இசையில் உலகம் மூழ்கு. ஒரு ராகமாக இணைந்து நாம் பாடுவோம், மரங்கள் காற்றுடன் என்றும் வாழுவோம்

உடல் கூறு பற்றி பட்டினத்தார் எழுதிய பாடல் - உடற்கூற்று வண்ணம்

 பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை மனிதரின் நிலைகளை அழகாக சொல்கிறார் பட்டினத்தார்....

ஒரு மட மாதும் ஒருவனும் ஆகி

இன்ப சுகம் தரும் அன்பு பொருந்தி

உணர்வு கலங்கி ஒழுகிய விந்து

ஊறு சுரோணித மீது கலந்து

பனியிலோர் பாதி சிறு துளி மாது

பண்டியில் வந்து புகுந்து திரண்டு

பதுமரரும்பு கமடம் இதென்று

பார்வைமெய் வாய்செவி கால்கைகள் என்ற

உருவமும் ஆகி உயிர் வளர் மாதம்

ஒன்பதும் ஒன்றும் நிறைந்து மடந்தை

உதரமகன்று புவியில் விழுந்து

யோகமும் வாரமும் நாளும் அறிந்து

ஒளிநகை ஊறல் இதழ் மடவாரும்

உவந்து முகந்திட வந்து தவழ்ந்து

மடியில் இருந்து மழலை மொழிந்து

வா இரு போ என நாமம் விளம்ப

உடைமணி ஆடை அரைவடம் ஆட

உண்பவர் தின்பவர் தங்களொடுண்டு

தெருவினிலிருந்து புழுதி அளைந்து

தேடிய பாலரடோடி நடந்து

அஞ்சு வயதாகி விளையாடியே

உயர்தரு ஞான குரு உபதேசம்

முத்தமிழின் கலையும் கரை கண்டு

வளர்பிறை என்று பலரும் விளம்ப

வாழ் பதினாறு பிராயமும் வந்து

மதனசொரூபன் இவன் என மோக

மங்கையர் கண்டு மருண்டு திரண்டு

வரிவிழி கொண்டு சுழிய எறிந்து

மாமயில்போல் அவர் போவது கண்டு

மனது பொறாமல் அவர் பிறகோடி

தேடிய மாமுதல் சேர வழங்கி

வளமையும் மாறி இளமையும் மாறி

வன்பல் விழுந்திருகண்கள் இருண்டு

வயது முதிர்ந்து நரைதிரை வந்து

வாதவிரோத குரோதமடைந்து

செங்கையில் ஓர் தடியும் ஆகியே

வருவது போவது ஒருமுதுகூனும்

மந்தி எனும்படி குந்தி நடந்து

மதியும் அழிந்து செவிதிமிர் வந்து

வாய் அறியாமல் விடாமல் மொழிந்து

கலகலவென்று மலசலம் வந்து

கால்வழி மேல்வழி சார நடந்து

கடன்முறை பேசும் என உரைநாவும்

உறங்கிவிழுந்து கைகொண்டு மொழிந்து

கடைவழி கஞ்சி ஒழுகிட வந்து

பூதமும் நாலு சுவாசமும் நின்று

நெஞ்சு தடுமாறி வரும் நேரமே

வளைபிறை போல எயிரும் உரோமம்

முன்சடையும் சிறுகுஞ்சியும் விஞ்ச

மனதும் இருண்ட வடிவும் இலங்க

மாமலை போல் யமதூதர்கள் வந்து

வலைகொடு வீசி உயிர்கொடு போக

மைந்தரும் வந்து குனிந்தழ நொந்து

மடியில் விழுந்து மனைவி புலம்ப

மாழ்கினரே இவர் காலமறிந்து

வரிசை கெடாமல் எடும் எனஓடி

வந்திள மைந்தர் குனிந்து சுமந்து

கடுகி நடந்து சுடலை அடைந்து

மானிட வாழ்வென வாழ்வென நொந்து

விறகிடமூடி அழல் கொடுபோட

வெந்து விழுந்து முறிந்து நிணங்கள்

உருகி எலும்பு கருகி அடங்கி

ஓர்பிடி நீறும் இலாத உடம்பை

நம்பும் அடியேனை இனி ஆளுமே....

 

காசிப முனிவர் அருளிய ஸ்ரீ விநாயகர் கவசம்

பிள்ளையார் கவசம்

தலைமுடி, நெற்றி, புருவம், இணைவிழிகள் காக்க

வளர்சிகையைப் பராபரமாய் வயங்கு விநாயகர் காக்க
வாய்ந்த சென்னி அளவுபடா அதிக சவுந்தரதேக மகோற்கடர் தாம் அமர்ந்து காக்க
விளரற நெற்றியை என்றும் விளங்கிய காசிபர் காக்க
புருவந் தம்மைத் தளர்வின் மகோதரர் காக்க
தடவிழிகள் பால சந்திரனார் காக்க !!

உதடு, நாக்கு, முகவாய்க்கட்டை, வாக்கு, பல், காது, மூக்கு காக்க

கவின் வளரும் அதரம் கசமுகர் காக்க
காலங் கணக்கிரீடர் காக்க
நவில் சிபுகம் கிரிசை சுதர் காக்க
நனிவாக்கை விநாயகர் தாம் காக்க
அவிர்நகை துன்முகர் காக்க
வளர் எழில் செஞ் செவி பாச பாணி காக்க
தவிர்தலுறாது இளங் கொடிபோல் வளர்மணி
நாசியைச் சிந்திதார்த்தர் காக்க !!

முகம், கழுத்து, இணையான தோள்கள், உள்ளம், வயிறு காக்க

காமுரு பூமுகந்தன்னைக் குணேசர் நனி காக்க
களங் கணேசர் காக்க
வாமமுறும் இருதோளும் வயங்கு கந்த
பூர்வசர் தாம் மகிழ்ந்து காக்க
ஏமமுறு மணிமுலை விக்கின விநாசர் காக்க
இதயந் தன்னைத் தோமகலுங் கணநாதர் காக்க
அகத்தினைத் துலங்கு ஏரம்பர் காக்க !!

பக்கங்கள், தொண்டை காக்க

பக்கம் இரண்டையுந் தராதரர் காக்க
பிருட்டத்தைப் பாவம் நீக்கும் விக்கினகரர் காக்க
விளங்கிலிங்கம் வியாள பூடணர் தாம் காக்க
தக்க குய்யந் தன்னை வக்கிரதுண்டர் காக்க
சகனத்தை அல்லல் உக்க கணபர் காக்க
ஊருவை மங்கள மூர்த்தி உவந்து காக்க

முழங்கால்கள், இருகால்கள், இருகைகள், முன்கைகள் காக்க

தாள்முழந்தாள் மகாபுத்தி காக்க
இரு பதம் ஏகதந்தர் காக்க
வாழ்கரம் க்ஷிப்பிரப் பிரசாதனர் காக்க
முன்கையை வணங்குவார்நோய்
ஆழ்தரச்செய் ஆசாபூரகர் காக்க
விரல் பதும அந்தர் காக்க
கேழ்கிளரும் நகங்கள் விநாயகர் காக்க
கிழக்கினிற் புத்தீசர் காக்க !!

திக்குகள் அனைத்திலிருந்தும் காக்க

அக்னியில் சித்தீசர் காக்க
உமா புத்திரர் தென் திசைகாக்க
மிக்க நிருதியிற் கணேசுரர் காக்க
விக்கினவர்த்தனர் மேற் கென்னுந் திக்கதனிற் காக்க
வாயுவிற் கச கர்ணர் காக்க
திகழ்உதீசி தக்கநிதி பர் காக்க
வடகிழக்கில் ஈசநந்தனரே காக்க !!

பகல், இரவு முதலிய காலங்களில் பிற தொல்லைகளிலிருந்தும் காக்க

ஏகதந்தர் பகல் முழுதும் காக்க
இரவினும் சந்தி இரண்டன் மாட்டும்
ஓகையின் விக்கினகிருது காக்க
இராக்கதர் பூதம் உறு வேதாளம்
மோகினிபேய் இவையாதி உயிர்திறத்தால்
வருந்துயரம் முடிவிலாத
வேகமுறு பிணி பலவும் விலக்கு பாசாங்குசர் தாம் விரைந்துகாக்க !!

மானம், புகழ் முதலியவற்றையும் உற்றார், உறவினரையும் காக்க

மதிஞானம் தவம் தானம் மானம் ஒளி
புகழ்குலம் வண்சரீரம் முற்றும்
பதிவான தனம் தானியம் கிருதம்
மனைவி மைந்தர் பயில்நட் பாதிக்
கதியாவும் கலந்து சர்வாயுதர் காக்க
காமர் பவுத்திரர் முன்னான
விதியாரும் சுற்றமெல்லாம் மயூரேசர்
எஞ்ஞான்றும் விரும்பிக் காக்க !!

படிப்போர் நோயற்றவராய் வாழ்வார்

வென்றி சீவிதம் கபிலர் காக்க
கரியாதி எல்லாம் விகடர் காக்க
என்று இவ்வாறிதுதனை முக்காலமும்
ஓதிடினும் பால் இடையூறொன்றும்
ஒன்று உறா முனிவர் அவர்காள் அறிமின்கள்
யாரொருவர் ஓதினாலும்
மன்ற ஆங்கவர்தேகம் பிணியற
வச்சிர தேகம் ஆகி மின்னும் !!